Rozdział 15

Daria poczekała aż Ewelina pójdzie do Błażeja po czym wybrała numer siatkarza. Michał odebrał niemal po pierwszym sygnale.

- Hej!- przywitał się radośnie

- Cześć! Gdzie się spotykamy?

-Czekam na parkingu przed blokiem po lewej od naszego. Nie chciałem, żeby nas zauważyli.

- W takim razie już schodzę!- wykrzyknęła ubierając w pośpiechu płaszcz i zabierając torebkę z komody

Kiedy dziewczyna zaszła na umówione miejsce zastała przyjmującego opartego o swój samochód.

-Pięknie wyglądasz.- wyszeptał Michał otwierając dziewczynie drzwi

-Ty też prezentujesz się nie najgorzej.- odszepnęła

Mężczyzna posłał jej delikatny uśmiech, który o mało nie zwalił Kędzierzawskiej z nóg.

-Znowu się rumienisz.- zażartował

Daria wsiadła oburzona do samochodu, ale po chwili przestała się dąsać kiedy siatkarz pocałował ją w policzek.

-Nie gniewaj się już. Swoją drogą do twarzy Ci z tymi rumieńcami.

- Zamilknij na wieki!- krzyknęła udając wściekłą.

- To ja Ci tu prawię komplement, a Ty mi się tak odwdzięczasz. I weź tu zrozum kobietę.

Po kilkuminutowej jeździe para dotarła pod restaurację Osteria Bellanuna.

-Mogłeś mnie uprzedzić, że wybieramy się do tak ekskluzywnego lokalu.- powiedziała wysiadając z auta

- Mają tutaj przepysznego kurczaka marynowanego w occie balsamicznym.- wyjaśnił

- No już dobrze.- uspokoiła go

- Widać, że się starasz, a to duży plus.

-Pierwsza randka powinna być idealna.- odparł poważnie

Daria spojrzała na niego zaskoczona. Chociaż w minionym tygodniu ich relacje uległy diametralnej zmianie dziewczyna nie była do końca pewna czym są. Sama prosiła mężczyznę o to, żeby się nie spieszyli, a teraz zaczynała mieć wątpliwości co do tego pomysłu. Michał zauważył jej zmieszanie przez co dziwnie posmutniał.

-Chodźmy do środka bo jestem strasznie głodny.- rzucił nonszalancko

W trakcie obiadu trwała dość napięta atmosfera. Chociaż siatkarz żartował i się uśmiechał to Daria wiedziała, że coś jest nie tak. Po posiłku dziewczyna zaproponowała spacer, ale Michał dziwnie odmówił.

- Ej stało się coś?- zapytała w końcu

Mężczyzna westchnął ciężko nic nie mówiąc.

-Zrobiłam coś nie tak?- szarpnęła przyjmującego za ramię tak, żeby stanął w miejscu

- Traktujesz mnie jak dobrego przyjaciela, a ja jak głupi się w Tobie zakochałem.- wyszeptał bardziej do siebie niż do dziewczyny

-Ty mnie… kochasz.- wyjąkała zaskoczona

- Wiem, jestem kompletnym idiotą.

- Nie mów tak!- zareagowała ostro

-Myślę, że powinniśmy się jednak przejść.- dodała łagodniej

Para ruszyła w kierunku najbliższego parku nic nie mówiąc. Po chwili usiedli na jednej z ławek.

-Michał nie powiem, bo mnie zaskoczyłeś.- pierwsza odezwała się Daria

- Prosiłam Cię, żebyśmy się nie spieszyli, a Ty…

- A ja wszystko spieprzyłem.- wszedł jej w słowo wyraźnie przybity

-Nie. Zrobiłeś ogromny krok za nas obojga. Krok, którego ja tak bardzo bałam się zrobić. A wiesz dlaczego?

Siatkarz spojrzał na nią niepewnie.

-Przerażał mnie ogrom uczuć jakie do Ciebie żywiłam. Czasami myślę, że kochałam Cię już wtedy kiedy byłam z Adamem. Oszukiwałam się, żyłam jakąś chorą ułudą. A teraz tak bardzo się boję, że jeśli pozwolę Ci wejść głęboko do swojego serca stracę Cię tak samo jak straciłam rodziców.- w końcówce głos zaczął jej drżeć

Michał odwrócił się twarzą do dziewczyny.

- Po tym jak potraktowała mnie Monika również boję się tego co będzie, ale chcę spróbować. Zasadnicze pytanie brzmi czy Ty chcesz?

- Tak.- wyszeptała nieśmiało po czym siatkarz zagarnął ją w swoje ramiona całując czubek jej głowy

- To znaczy, że mogę nazywać Cię swoją dziewczyną.- zapytał zaczepnie

- A ja Ciebie swoim chłopakiem.

Oboje uśmiechnęli się do siebie łącząc usta w delikatnym pocałunku.

- Kocham Cię.- wyszeptała na co przyjmujący odszepnął:

- Ja Ciebie też.

Resztę popołudnia para spędziła w miłej atmosferze. Michał opowiadał o sobie, o tym jak zaczął trenować siatkówkę po czym przeszedł do zabawnych historii z życia reprezentacji i klubu kończąc na ostatniej akcji z Piotrkiem w roli głównej.

-Mówię Ci już dawno nie widziałem trenera tak wkurzonego, a zobaczyłabyś minę Bartka i Igły po tym jak usłyszeli, że czeka ich 100 kółek i tyle samo pompek.

- Z wami to po prostu jak z dziećmi.- skwitowała

-Najlepsze było jak Bartek dał mu swoje buty o 3 rozmiary za duże. Na dodatek środkowy tak samo jak ja lubi sobie pospać chwilę przed meczem i podczas jego drzemki ktoś związał nu razem sznurówki obydwóch nutów. Kiedy Piotrek wstał zaliczył bliskie spotkanie z podłogą.

- Kto sypia w butach?- zapytała z niedowierzaniem

- Pitter.- padła krótka odpowiedź

- Przynajmniej mieliście wesoło.

- Oj tak.

- Wracamy do domu bo zaczyna się robić chłodno.- zaproponowała

- Chodźmy.- Michał złapał rękę Darii i splótł jej palce ze swoimi

Po krótkiej chwili, dokładnie w tym samym momencie rozdzwoniły się ich komórki.

-Czyżby Ewelina i Błażej potrzebowali wolnej chaty.- zażartował siatkarz

- Na to wygląda.- odrzekła widząc migające imię przyjaciółki na ekranie telefonu

- Halo!- pierwsza odezwała się Kędzierzawska

- Daria bo wiesz… jest taka sprawa, że…

-Chcesz zostać u Błażeja na noc, a Michał ma spać u nas.- przerwała dziewczynie

-Skąd wiedziałaś?

-To była oczywista oczywistość.

-Czyli się zgadzasz?- dziewczyna usłyszała podekscytowanie w głosie przyjaciółki

-Nie ciesz się zbyt wcześnie bo Michał może się jeszcze nie zgodzić.- powiedziała patrząc na ukochanego

-Zgodzi się. Błażej już się o to postara.

- Skoro tak mówisz to w porządku. Tylko mi tam za dużo nie szalejcie.- przykazała

- Ściany są bardzo cienkie i wszystko słychać.

- Ma się rozumieć.

Kilka minut później para weszła do mieszkania dziewczyn. Daria była tam wymęczona, że od razu rzuciła się na kanapę w salonie.

-Zmęczona?- zagadnął Michał

- Nawet nie wiesz jak bardzo. Niby nic nie robiłam w weekend, a czuję się tak jakby walec po mnie przejechał.

-No to idź spać. Po co masz się męczyć. Przynieś mi tylko pościel i już.

- Jaką pościel?!- oburzyła się

-Będziesz spał ze mną!

-Dobrze już się tak nie denerwuj. W takim razie chodźmy pod prysznic, a później pójdziemy grzecznie spać.

-A Ty tylko o jednym.- dźgnęła go w bok

-Ja po prostu dbam o ekologię. Wiesz ile zaoszczędzimy wody dzięki temu?

-Już się tak nie tłumacz bo tłumaczy się winny.

Michał zrobił naburmuszoną minę kierując się do łazienki.

-Co, foch na wieki?- zażartowała

-A właśnie, że tak!- tupnął nogą

Daria podbiegła do mężczyzny po czym stanęła naprzeciwko niego na palcach i pocałowała go delikatnie. Przyjmujący opierał się przez chwilę, ale w końcu nie wytrzymał i przyparł dziewczynę do ściany.

-Może jednak odpuścimy sobie ten prysznic?- zaproponował

-Jestem zdecydowanie za.- wymamrotała ponownie przywierając do siatkarza

***

Miał być wczoraj, ale nie dałam rady już wrzucić. Następny będzie w czwartek. Miłego dnia! 

Ps. Też już nie możecie się doczekać początku plus ligi?

Ps. 2 Czytaliście, że ma powstać nowa aplikacja mobilna, w której wybrany przez kibiców siatkarz i siatkarka będą relacjonować spotkania punkt za punkt. Ja już zagłosowałam. A wy? 

Do next! :)