Rozdział 20 (PART 1)

- I co wyciągnąłeś coś od Michała?- zapytała Ewelina

-Nie. Idzie w zaparte.

-A może on faktycznie nie spotkał się z Darią.- dziewczyna zaczęła się zastanawiać na głos

-Już sam nie wiem co o tym wszystkim myśleć. Jedźmy na halę. Może monitoring coś pokaże.

-A jak nie?!- zawołała płaczliwie

-To wtedy zaczniemy się martwić, ale jak na razie musimy być dobrej myśli.

Ewelina niepewnie potaknęła głową zgadzając się z ukochanym po czym chwyciła płaszcz. Droga na halę zajęła parze niecałe 15 minut. Wchodząc do środka dziewczynę po raz kolejny ogarnął niewyobrażalny strach.

-Będzie dobrze. Musi być.- uspokoił ją Błażej

Jastrząb wzięła kilka głębokich wdechów i zapukała w drzwi. Po krótkiej chwili rozległ się głos pana Mariusza.

-Proszę!

-Dzień dobry!- Ewelina przywitała się nerwowo

-Dzień dobry.- odpowiedział zaskoczony mężczyzna, ale kiedy zobaczył rozgrywającego stającego obok dziewczyny uśmiechnął się serdecznie

-Co was do mnie sprowadza?

-Mamy taką nietypową sprawę.- zaczął siatkarz

-Słucham?

-Chcielibyśmy zobaczyć nagranie z monitoringu z wczorajszego wieczoru po meczu.

-Błażej, wiesz, że Cię bardzo lubię, ale nie mogę. To wbrew przepisom.

-Moja przyjaciółka zaginęła i próbujemy ją znaleźć. Ostatni raz widziałyśmy się na hali.- wtrąciła Ewelina

-Bardzo pana proszę.

-Zgłosiliście to zaginięcie na policję?

-Nie. Minęło za mało czasu.- odparł siatkarz

-No dobrze.- uległ pan Mariusz po czym dodał:

-Ale jakby coś nie było was tutaj.

-Ależ oczywiście.- potaknęli oboje

Szef ochrony włożył odpowiednią płytkę do komputera i zrobił parze miejsce przy biurku.

-Na płycie macie nagrania z całego wczorajszego dnia, z różnych kamer. Są one podpisane godzinami.- wyjaśnił

-Dziękujemy. Poradzimy sobie.- odrzekł Błażej włączając pierwsze wideo

-Patrz!- wykrzyknęła w pewnym momencie Ewelina

Na ekranie pojawiła się właśnie postać Darii. Dziewczyna stała na parkingu przed halą i co chwilę rozglądała się na boki jakby rzeczywiście na kogoś czekała. Po pewnym czasie zgodnie z zeznaniami libero pojawił się Krzysiek. Para rozmawiała przez chwilę, a później siatkarz odjechał z parkingu. Natomiast Daria ponownie zaczęła się rozglądać dookoła.

-Ewidentnie czeka na kogoś.- powiedziała Jastrząb

-Za raz się przekonamy czy czeka na Michała.

Niestety chwilę później Kędzierzawska odebrała jakąś wiadomość i ruszyła w kierunku przystanku autobusowego.

-Już nic z tego nie rozumiem.- wyjęczała Ewelina

-Wychodzi na to, że Michał mówił prawdę.

-A my nadal nie wiemy co się stało z Darią.- dopowiedziała

-Wiemy, że poszła się z kimś spotkać.

-Tylko z kim?

Błażej wytężył umysł.

-Może to Adam.- zasugerował

-Myślisz, że chciał zemsty?

-Widziałaś, że był nieobliczalny. Próbował ją zgwałcić.

-Przecież Daria dobrowolnie by się z nim nie spotkała.- odparła zrozpaczona

-A co jeśli ją szantażował?- zapytał

-O mój boże. Ona naprawdę może być w niebezpieczeństwie!- zapłakała Jastrząb

-Uspokój się kochanie.- powiedział wyłączając nagranie po czym przytulił dziewczynę

-Musimy zgłosić to na policję. Daria rzeczywiście może mieć kłopoty, a my sami sobie nie poradzimy.

-Nie mogę uwierzyć, że to dzieje się naprawdę. Przecież to jakiś obłęd!- wykrzyknęła

-Ja też, ale obiecuję Ci, że ją znajdziemy.

Po tych słowach rozległ się dźwięk komórki Błażeja. Siatkarz wyjął telefon z przedniej kieszeni jeansów i spojrzał na wyświetlacz. Na ekranie migotało imię Krzyśka.

-To Igła.- powiedział zanim odebrał połączenie

-No hej! Coś się stało?

-Mam dla Ciebie dwie wiadomości.- odparł poważnie libero

-Jak się domyślam dobrą i złą.- wyjąkał rozgrywający

-Bingo! Zgadłeś! Jeden zero dla Ciebie.- rzucił żartobliwie, ale prawie natychmiast spoważniał

-Od której mam zacząć?

-Od tej dobrej.- zdecydował siatkarz

***

Wiem, że krótko, ale celowo urywam w tym momencie. Jak myślicie jakie wiadomości ma Krzysiek. Dotyczą one zaginięcia Darii? Druga część rozdziału będzie w weekend. Pozdrawiam! Dobrej nocy! Do next! :)

Ps. Odbiegając od temu, macie jakieś typy na następców Antigi.

Ja bym wybrała albo Blaina, albo trenera Zaksy De Giorgi.