Rozdział 30

Daria kreśliła różne wzory na torsie Michała, a on bawił się jej włosami.

-Wiesz trochę się boję.- podjęła po chwili

-Czego?- zapytał zdziwiony

-No macierzyństwa. Jestem jeszcze bardzo młoda.

-Mi za chwilę stuknie trzydziestka więc to chyba dobry czas na zostanie ojcem.- powiedział i dodał

-Nie masz się czego bać. Zawsze będę przy Tobie i pomogę Ci we wszystkim. Wspólnie wychowamy wspaniałego i mądrego syna.

-A skąd wiesz, że to będzie chłopiec.- podniosła głowę i spojrzała zalotnie na siatkarza

-Tak czuję.

-A ja coś czuję, że to jednak będzie dziewczynka.

-Może być i dziewczynka byleby tylko było zdrowe.- odparł przyciągając do siebie Darię

Po półgodzinie błogiego leżenia przyjmujący poszedł do swojego pokoju wziąć prysznic. Kędzierzawska również udała się do łazienki, żeby zmyć z siebie zmęczenie po podróży i upojnym akcie. Kiedy dziewczyna była gotowa usłyszała pukanie do drzwi.

-Proszę!- krzyknęła chociaż wiedziała, że to Michał

Rzeczywiście już po chwili w progu stanął siatkarz.

-Po co pukałeś? Przecież mogłeś wejść.

-Nie wiedziałem w jakim jesteś stanie.- usprawiedliwił się

-Co? Nagle przeraziła Cię wizja mnie bez niczego?- spytała drocząc się z nim

Przyjmujący natychmiast zalał się purpurą, ale odparł poważnie.

-Ta wizja śni mi się codziennie i za każdym razem jest to piękny sen.- wyszeptał podchodząc do dziewczyny po czym oparł brodę na jej ramieniu i pocałował ją delikatnie w policzek

-Dobra. Chodźmy już lepiej na ten obiad.- powiedziała odsuwając się od siatkarza

Mężczyzna zrobił niezadowoloną minę, ale posłusznie ruszył za Darią.

-Jedziemy windą czy idziemy schodami?- zapytała zamykając drzwi, a raczej siłując się z nieustępliwym zamkiem

-Daj to!- Michał odebrał od niej klucz

-A pójdziemy schodami.

-Dlaczego? Boisz się wind?

Siatkarz udał, że skupia się na zamku i zbył to pytanie milczeniem.

-Ha! Trafiłam! Wielki dzik boi się zwykłej windy!

-Ha, ha, ale śmieszne!- zironizował naburmuszony po czym wrzasnął tak głośno, że pewnie usłyszała go nawet pani w recepcji.

-Normalnie zaraz mnie szlak jasny trafi z tym zamkiem. Wielki ośrodek przygotowań olimpijskich? To jakiś rozpadający się burdel. Mają kasę, żeby dawać sobie podwyżki, ale na zwykły remont jakoś nie ma pieniędzy!- Michał co raz bardziej się nakręcał, a klucz w dalszym ciągu ani drgnął

-Może spróbuję jeszcze raz?- zaproponowała jednak natychmiast umilkła widząc wściekłe spojrzenie mężczyzny

-Nie. Ten przeklęty klucz musi się w końcu przekręcić.

Daria wzruszyła jedynie ramionami i przypatrywała się poczynaniom przyjmującego. Po całej wieczności Michałowi udało się zamknąć te drzwi. Mimo wszystko siatkarz i tak planował po obiedzie wizytę u właściciela ośrodka. Kiedy para weszła do stołówki Filip i Stefan już siedzieli przy stole. Panowie ucięli sobie wcześniej krótką pogawędkę na temat Darii i Michała. Obydwoje wiedzieli o zdradzie Moniki i podobnie jak Błażej i Ewelina uważali, że ta dwójka jest dla siebie stworzona.

-Co dzisiaj mamy?- zapytała ukochanego

-Na pierwsze pomidorówka, a na drugie mielone.

-Pychotka.- ucieszyła się

-Widzę, że już się zaczyna.- wymamrotał kręcąc głową, a w tym samym momencie pojawiła się pani Basia

-O pan Michał!- zawołała radośnie

-A kim jest ta piękna młoda dama?- zainteresowała się

-Dario poznaj panią Basię, tutejszą kucharkę. Niektóre potrawy wychodzą jej nawet lepiej niż mojej mamie, ale nikomu o tym nie mów.

-A o to Daria, moja sąsiadka z Rzeszowa. W ramach przedwczesnych wakacji przyjechała na nasze zgrupowanie.

-Bardzo miło mi panią poznać.- odparła dziewczyna uśmiechając się serdecznie

-Ze wzajemnością.- odpowiedziała kucharka i podała jej talerz z zupą

Kędzierzawska odebrała zupę i rozejrzała się po stołówce nie wiedząc gdzie usiąść. Jej wątpliwości rozwiał po chwili Stefan, który ruchem dłoni zaprosił ją do ich stolika.

-I jak Ci się tutaj podoba?- zagadnął trener po angielsku

Pewnie nie chciał, żeby Filip poczuł się wykluczony z rozmowy.

-Wszystko byłoby cudownie gdyby nie przeklęte zamki w drzwiach.- odparła w tym samym języku, a obaj mężczyźni popatrzyli na nią zdziwieni

-Nie było słychać tutaj Michała?

-Co już się chwalisz moją walką z tym cholernym zamkiem?- zapytał siatkarz

-Musiałbyś zobaczyć wtedy swoją minę.

-Ktoś nam powie o co chodzi?- przekomarzania pary przerwał Filip

-Nie mogłam zamknąć zamka w drzwiach od swojego pokoju i Michał mi pomagał. Oczywiście musiała pójść przy tym niezła wiązanka.

-Wyjątkowo nie przeklinałem.- wtrącił

-Bo obok była kobieta.- dodał Stefan i zapytał

-Macie jakieś plany na popołudnie?

-Nie. Przynajmniej ja nie mam.- powiedział zdziwiony siatkarz nie wiedząc do czego trener zmierza

-Ja też nie.- odparła Daria

-W takim razie co powiecie na mały turniej siatkarski?

-Bardzo chętnie. Tydzień bez mikasy to zdecydowanie za długo.- zażartował przyjmujący

Dziewczyna jednak nie popierała jego entuzjazmu.

-Ja odpadam. Jestem beznadziejna w siatę i wszystkie inne sporty.

-Nie przesadzaj.- powiedział Michał

-Poza tym to będzie tylko zabawa, a nie mecz o złoto olimpijskie.

-No dobrze.- uległa i natychmiast dodała

-Tylko, żebyście się później ze mnie nie śmiali.

-Nie będziemy.- przyobiecał siatkarz w imieniu całej męskiej trójki, a trenerzy od razu go poparli

-No to zjedzcie ze spokojem obiad i za godzinkę spotykamy się na hali.- zarządził Stefan po czym wspólnie z Filipem opuścił stołówkę

-Nie podoba mi się ten pomysł.- wyjęczała dziewczyna zabierając się za jedzenie

-Zobaczysz będzie zabawnie.

-Z pewnością.- mruknęła pod nosem, a siatkarz zaśmiał się odpowiedzi

Po obiedzie Daria usiadła przed niewypakowaną jeszcze walizką i zaczęła szukać jakiś sportowych rzeczy. Większość torby zajmowały cienkie bluzki i jeansowe spodnie. Dziewczyna nie myślała, że przyda jej się jakiś wf-owy strój. Na szczęście na dnie walizki Kędzierzawska znalazła niebieski top i dresowe ¾ spodnie. Z butami było już gorzej. Daria musiała ubrać swoje jedyne adidasy, które już powoli kończyły swój żywot. Dziewczyna z racji tego, że nie umówiła się konkretnie z Michałem wcześniej zaszła na halę i zaczęła sobie odbijać piłkę.

-A ktoś tu mówił, że nie umie grać w siatę!- zawołał przyjmujący, a Daria podskoczyła wystraszona

-Jezu Michał, ale mnie przestraszyłeś.

-Wybacz nie chciałem. Rozgrzałaś się już?

-Jeszcze nie.

-No to może zrobimy wspólną rozgrzewkę?- zaproponował podchodząc do niej niebezpiecznie blisko

-A Ty jak zwykle o jednym.- mruknęła i pognała przed siebie

W trakcie rozgrzewki nie obyło się oczywiście bez przekomarzania. Za każdym, niby przez przypadek siatkarz otarł się o dziewczynę bądź na nią wpadł. Daria nie pozostała dłużna mężczyźnie i również niekiedy przez przypadek dotknęła jego najwrażliwszych miejsc.

-Widziałem jak odbijasz to może teraz pokażesz mi jak zagrywasz?- poprosił

Daria ustawiła się za linią 9 metra i przygotowała do zagrywki od dołu.

-Serio?- zapytał siatkarz

-No co. To też zagrywka. Tyle tylko, że od dołu.

-Kochanie nie ćwicz mojej cierpliwości.

Dziewczyna ponownie przybrała pozycję. Wyrzuciła wysoko piłkę i uderzyła. Odbicie może nie było najczystsze, ale mikasa i tak wylądowała w samym narożniku boiska.

-Wow!- zawołał z uznaniem

-Nadal będziesz się upierać, że nie potrafisz grać?

-To był łut szczęścia.- podsumowała

-A teraz ty idź na drugą połowę boiska i pokaż jak serwuje wielki dzik.

-Nie mów mi, że chcesz to odebrać.- powiedział przerażony

-Spokojnie, nie. Chcę tylko zobaczyć jakie armaty musisz niekiedy odebrać.

Michał odebrał od dziewczyny piłkę i przeszedł na drugą stronę siatki. Daria stanęła sobie w bezpiecznym miejscu i obserwowała jak mikasa z prędkością co najmniej 90 km/h szybuje ponad siatką.

-Teraz to podziwiam Cię jeszcze bardziej.- odparła

-Ja to bym chyba zaczęła uciekać jakbym zobaczyła, że taka armata leci w moim kierunku.- dodała żartując

Para była tak zajęta sobą, że nawet nie zwrócili uwagi na stojących w wejściu obydwóch trenerów.

-Ta Daria wydaje się być nawet miła?- zagadnął Stefan

-I nawet pasowałaby do Michała.- dorzucił Filip

-Aż dziw, że mieszkając obok siebie nic między nimi nie zaiskrzyło.

-Oj zaiskrzyło, zaiskrzyło.- zanucił drugi trener

-Spójrz tylko na nich. Przecież to gołym okiem widać, że ich do siebie ciągnie. Problem w tym, że oni są tak ślepi i głupi, że te w ogóle nie widzą, albo tylko tak udają.

-Jak przyjedzie Błażej to z nim pogadam.- zakończył temat Stefan i wszedł na halę

-Domyślam się, że rozgrzewkę macie za sobą!- zawołał, a przestraszona para zastygła w bezruchu

-Tak. Przed chwilą skończyliśmy.- odpowiedział Michał

-W takim razie dajcie nam parę minut.

Kilka minut później Daria przygotowywała się do serwisu otwierającego pierwszego seta. Wspólnie ustalano iż mecz będzie się toczył w oparciu o zasady plażówki. W związku tym do wygranej seta potrzeba 21 punktów, a do wygrania spotkania dwóch setów. Dziewczyna zaserwowała mniej efektownie niż wcześniej, ale i tak jej zagrywka sprawiła drobne problemy Filipowi. Stefan jednak dokładnie wystawił koledze, a ten zaatakował. Idealnie ustawiony Michał przyjął ten mocny atak. Daria wiedziała, że teraz jej kolej. Wystawa była lekko za niska, ale i tak przyjmującemu udało się zdobyć punkt.

-To co teraz pora na zwycięskiego przytulańca!- zawołał siatkarz i mocno przytulił dziewczynę, a obaj trenerzy posłali sobie porozumiewawcze spojrzenia

Z czasem Kędzierzawska zaczęła cieszyć się grą. Nikt nie komentował jej nieudanych ataków czy obron. Czasami jedynie siatkarz udzielał jej kilku cennych wskazówek. Ostatecznie mecz zakończył się wynikiem 2:1 dla Darii i Michała.

-Wygraliśmy! Wygraliśmy!- zaczęła skandować

-Co prawda dzięki Tobie, ale to już taki mały szczegół.

-Żadne dzięki mnie. A kto posłał dwa asy serwisowe i gonił za piłką po całym boisku?

-No ja.

-Zatem wygraliśmy dzięki grze zespołowej.- podsumował i dodał

-Jak przyjedzie reszta chłopaków muszę Cię jeszcze raz zaciągnąć na boisko.

-O nie, nie ma mowy!- zaprotestowała i wybiegła z hali

***

Oj wena jest i to bardzo. Widać to po tym rozdziale u góry. Mam nadzieję, że się podoba. Kto by nie chciał zagrać sobie takiego meczu z trenerem Antigą? Oj ja bym chciała chociaż do siatki mam dwie lewe nogi i ręce, ale co tam. Pozdrawiam! Miłego dnia! Do next! :)